วณบัตร, วณพันธน์ หมายถึง น. ผ้าพันแผล. (ป. วณปฏฺฏก, วณพนฺธน; ส.วฺรณปฏฺฏก).
[วะนิด] น. พ่อค้า, ผู้ทําการค้า. (ป., ส. วาณิช).
[วะนิดชา] น. การค้าขาย. (ป.; ส. วณิชฺยา).
น. ผู้ทําการค้าขาย, พวกพ่อค้า. (ป.).
[วะนิด, วะนิดชะยา] น. การค้าขาย. (ส.).
[วะนิด, วะนิดชะยา] น. การค้าขาย. (ส.).
[วะนิบพก, วะนิพก] (แบบ) น. วนิพก. (ป. วณิพฺพก, วนิพฺพก; ส.วนีปก, วนียก).
น. รั้ว, กําแพง. (ป. วติ; ส. วฺฤติ).